Afsluiting blog :-)

Inmiddels zijn we al weer ruim een week thuis en komt het er maar niet van om dit blog af te sluiten. Deels komt dit omdat ikzelf al weer vrij snel in de normale gang van zaken ben gerold  en deels omdat ik helemaal geen zin heb om het blog af te sluiten. Vorig jaar rond deze tijd waren we ook net thuis toen de heimwee enorm toe begon te slaan, dit jaar is het minder maar wel aanwezig. We hebben  vorig jaar al snel besloten om dit jaar weer naar Orlando te gaan. Nadat wij in 1988 ook in Orlando zijn geweest heeft het jaren zitten broeden. Onder andere door de komst van de kinderen is het er jaren niet van gekomen. Gelukkig is het vorig jaar wel gelukt en zo is het gekomen dat we er dit jaar weer zaten.  Omdat het vorig jaar helemaal nieuw voor ons was hebben we de reis geboekt bij 1 van de bekende reisorganisaties. Dit was allemaal prima geregeld maar   we lazen ook heel veel over mensen die het allemaal zelf regelden en hebben toen besloten dit ook eens te proberen. We hebben bij de reisorganisatie nog wel nagevraagd wat het bij hen zou gaan kosten maar de prijs die zij voor de tickets gaven op dat moment kon volgens ons beter. Al snel waren we er uit dat we graag een villa wilden huren omdat we een eigen zwembad wel als een groot voordeel zagen. We vonden een mooie villa met alles erop en er aan en na wat heen en weer gemail met de eigenaar kregen we een mooi prijs aangeboden die we niet wilden laten lopen. Voor de tickets moesten we nog even wachten want dat kon pas geboekt worden vanaf eind juli. Uiteindelijk lukte dat bij British Airways via Cheap Tickets. We zouden dan via Londen vliegen op Miami. Verder bleek het vliegen op woensdag 29 juni toch een stukje goedkoper dan op de donderdag. We besloten daarom voor de woensdag een hotel te boeken wat uiteindelijk nog goedkoper was dan een dag later vertrekken. De villa hadden we namelijk al geboekt voor donderdag 30 juni. Het volgende wat geboekt moest worden was de auto. Dit hebben we in december gedaan. Door berichten op het Floridaforum zagen we dat het huren op dat moment een stuk gunstiger was bij Dollar.de. We waren vorig jaar zeker tevreden over Alamo maar het verschil was te groot om het te laten lopen. We kozen voor een midsize SUV. De maanden die daarop volgden hebben we veel forums en blogs gelezen en telden we de maanden af. Maanden werden weken en weken werden dagen. Bij British Airways (BA) kan je pas 24 uur van tevoren je stoelen vast leggen. Dit was voor ons nieuw maar dit lukte allemaal prima. Het voordeel was dat we voor de lange vlucht de stoelen ook al konden vastleggen. We kozen voor 4 stoelen naast elkaar in het midden. De tickets hebben we meteen uitgeprint. Vervolgens ging ik me verdiepen in lidmaatschap van de executive club van BA want er kunnen lekker wat punten verdient worden met deze vluchten en dat wilden we niet laten lopen. Het was inmiddels rond 09:00 en ik zou die ochtend nog boodschappen gaan doen met mijn moeder. Dat deden we elke week, normaal gesproken op woensdag. Vorig jaar zei ze dat ze ook best  een keer mee naar Amerika had gewild als ze 30 jaar jonger was. Zij woont naast een klein winkelcentrum waar ook de AH zit dus dat was altijd goed te doen voor haar ondanks haar leeftijd van 91 jaar.

Ma op een woensdag in april 2010

Ze liep dan achter haar rollator mee en zocht zelf uit wat ze die week nodig had aan boodschappen.
Daarna dronken we gezellig een kopje koffie, uiteraard met iets lekkers erbij en regelde ik zo nodig haar administratie. Helaas is het er die dag helemaal niet meer van gekomen want even later belde er iemand van de thuiszorg met de mededeling dat mijn moeder niet goed was. De huisarts was al gebeld en ik ben er ook meteen naar toe gegaan. De rest van de dag heb ik bijna helemaal in het ziekenhuis doorgebracht. Ze bleek een herseninfarct gehad te hebben ten gevolge van hartritme stoornissen. Zij heeft eigenlijk nooit last gehad van hartklachten, was wel eens kortademig als ze verder moest lopen of duizelig maar zij heeft ook de ziekte van Ménière en wat wil je als je 91 bent?
Voor ons kwam dus de vraag: gaan we wel of gaan we niet. Omdat zij goed aanspreekbaar was en zelfs al weer wat leek te bewegen met haar rechter arm en been hebben we besloten om toch te gaan. De keus was ook wat makkelijker omdat ik geen enig kind ben en daarbuiten hebben zowel Maurice als ik een enorm drukke periode achter de rug op het werk en waren erg toe aan vakantie.
Als we niet zouden gaan dan hadden we het meeste geld van de reis terug gekregen maar dan was er geen enkel moment van ontspanning geweest. Of we het een tweede keer zouden doen dat weet ik niet want het heeft natuurlijk wel een enorme invloed gehad op onze vakante. Tot 3 x toe zijn we gebeld in de nacht door een onbekend nummer. Vooral de eerste keer zat mij hart in mijn keel want ik weet dat het ziekenhuis ook onderdrukt belt maar omdat ik veel geluid op de achtergrond hoorde wist ik wel dat het niet het ziekenhuis was.  2 x werd er namelijk niets gezegd maar de derde keer bleek het het Wereld Natuurfonds te zijn. Het idee dat we elk moment gebeld konden worden en terug moesten hing als een zwaard van Damocles boven ons. Gelukkig is het niet nodig geweest en hebben we toch nog wat kunnen genieten. We weten alleen niet of we dit nog eens een tweede keer willen meemaken en hebben onze plannen om eventueel eerder dan de volgende zomer terug te keren naar Orlando in ieder geval voorlopig in de koelkast gezet.
Het is wel zo dat mijn moeder helaas niet meer terug kan naar haar eigen huisje zoals het er nu naar uit ziet. Ze is de afgelopen weken behoorlijk ziek geweest. Van revalideren is dus niets gekomen en het is nu nog maar de vraag wat er nog te revalideren valt. Buiten het feit dat ze niet meer kan lopen gaat het praten ook moeilijk alhoewel ze de laatste dagen wel steeds meer zegt wat helaas niet altijd te verstaan is. Wel heb ik het idee dat haar Brabants accent weer meer te horen is.
Ze gaat naar een verpleeghuis alleen wordt dat niet het verpleeghuis in haar en onze woonplaats maar waarschijnlijk naar een huis in Scheveningen. In de hele Haagse regio zijn er langere wachtlijsten behalve voor dit huis. Natuurlijk  ben ik meteen gaan kijken op internet wat daar de reden van kan zijn maar ik heb niets kunnen ontdekken. Misschien een verbouwing waar ze ingezeten hebben of nog in zitten. Het voordeel hiervan is wel dat het 1 en 2 persoons kamers worden. De recensies wat betreft de verzorging zijn zelfs best goed dus dat stelt wel gerust.
Hoe de vakantie verder inhoudelijk is verlopen hebben jullie hiervoor al kunnen lezen.
Waar we het meest van genoten hebben is toch wel de honkbal wedstrijd, zelfs Maurice zegt dit terwijl hij echt meer van het voetbal is maar de sfeer in het stadion was echt onvergetelijk. Verder beviel de villa prima en natuurlijk was het zwembad erg lekker. Wat wel een beetje jammer is, is dat de eigenaar van de villa ( Lee Draper) moeilijk doet met het terug betalen van de borg. Er zou een vlek op het tapijt zitten bij de plant in de zithoek. Hier weten wij echt niets van. wij hebben het niet veroorzaakt en het is ons ook niet opgevallen.
Verder is het schepnet bij het zwembad krom, dit was echter al toen wij in de villa arriveerden.
Ik ben benieuwd of Martin, Richard en Linda dit ook is opgevallen want zij hebben vlak voor ons in de villa gezeten. Tussen ons in is de villa nog een dag of 10 verhuurd meen ik mij te herinneren.
Hij reageert niet op zijn mail wat erg jammer is want we hadden waarschijnlijk vaker zijn villa willen huren. Hij blijkt er nu zelf te zitten en het lijkt wel of hij alle dingen nu maar op ons wil verhalen.
Het valt ons erg tegen en hadden dit niet verwacht omdat de contacten hiervoor goed verliepen.
Dit jaar hebben we gekozen voor Disney, we twijfelen of dit de juiste keuze is geweest voor onze huispubers. zij vonden de attracties zoals Testtrack, Rock 'n Rollercoaster en Toy Story wel erg leuk maar de wat rustiger attracties vonden ze niet zo interessant.
Ik denk toch dat zij onze keuze van vorig jaar (Universal, Seaworld en Bushgardens) leuker vonden.
Omdat we dit jaar alles zelf hebben geboekt was het wel spannend  of het allemaal wel goed was gegaan. Gelukkig hebben we nergens problemen ondervonden. Wel hebben we besloten om de volgende keer toch weer bij Alamo de auto te huren. Dollar heeft toch oudere auto's en bij Alamo is er een goede oplossing voor weinig wat betreft de tolkosten.
Het vliegen met British Airways is goed bevallen, erg vriendelijk cabinepersoneel en het entertainment systeem was ook erg prettig. Dat het entertainment systeem op de terugweg niet werkte was overmacht.
Er zijn formulieren uitgedeeld na de vlucht om een klacht in te dienen hierover en deze zijn inmiddels opgestuurd. Ik ben benieuwd wat het ons gaat opleveren. We vliegen alleen niet zo heel snel meer op Miami als we direct door willen naar Orlando want dat is toch een behoorlijke rit.
Als laatste wil ik iedereen bedanken die de moeite heeft genomen om ons blog te lezen en te reageren.
Vooral Rick Sunshine State, Duklo in alle staten AKA Tinnetam, 2the USA, Desiree, Hilde en co (ik kan jullie blog niet meer vinden) 2 x Sonja, de brabertjes(ondanks dat jullie zelf ook in de USA zaten) Marja en Tony, Anita, Alex, eigenlijk te veel om op te noemen, wil ik bedanken voor  hun reactie en medeleven.
Het bijhouden van een blog is hardwerken maar al jullie reacties motiveren enorm om het vol te houden.
Van het thuisfront hebben we begrepen dat niet iedereen wist hoe ze een reactie moesten plaatsen. De volgende keer zal ik een soort uitleg op het blog plaatsen. Jacqueline en Walther is het wel gelukt, erg leuk!
Totaal hebben we 63 volgers en tot nu toe 3397 pageviews uit 9 verschillende landen. We weten dat dit nog behoorlijk op kan lopen want vorig jaar eindigden we met 1858 pageviews en staat de teller momenteel op 3235.
Er zal nog 1 bericht verschijnen op dit blog, dit zal de verwijzing worden naar ons volgende blog. Wanneer dit zal zijn is nog even de vraag.
Iedereen die  al op vakantie geweest is: jammer dat het al weer voorbij is, voor degenen die er nog zitten: geniet er nog even van, hopelijk volgen wij jullie ook en voor degenen die nog moeten gaan: heel veel plezier.Allemaal tot een volgende keer.

Dag 15: Van Davenport naar Zoetermeer

En dan is het al weer de dag dat we terug moeten naar Nederland. We hebben er deze vakantie rekening mee gehouden dat we mogelijk eerder terug moesten maar gelukkig is dat niet nodig geweest.
Toch is het een andere vakantie geweest dat we gedacht hebben maar daar kom nog op terug als ik het blog echt af ga sluiten.
We hebben de villa gehuurd tot 14 juli en we vliegen pas om 20:40 vanaf Miami dus we hebben geen haast. We blijven vandaag wat langer liggen en gaan rustig ontbijten. Dit keer niets bijzonders.
De planning is dat we om ongeveer 13:00 de villa gaan verlaten dus kunnen eventueel ook de lunch nog eten in de villa. De koffers heb ik gedeeltelijk gisteravond al gepakt dus daar ben ik vrij snel klaar mee. We hebben een hang weegschaaltje dus  kunnen we controleren of de koffers niet te zwaar zijn.
Ondanks dat we behoorlijk wat inkopen hebben gedaan, komen we niet over het maximale gewicht heen. Misschien komt het omdat we niet zo heel veel spullen van huis hebben meegenomen.
We kunnen vanmorgen nog voor de laatste keer zwemmen. 1 ding weten we in ieder geval zeker: we gaan het zwembad enorm  missen en hebben besloten om in ieder geval voorlopig iets te huren met eigen zwembad mits we besluiten om toch rond te gaan reizen. Met veel  moeite en pijn komen we uit het zwembad, douchen en eten we nog iets voordat we uiteindelijk om 13:30 in de auto stappen.

De koffers en de handbagage gaan makkelijk in de auto, wat ons betreft is de Ford Explorer dus groot genoeg. Geen idee hoe het met de andere midsize SUV's is maar deze was prima.

We stellen de TomTom in op Miami airport en gaan op pad.
Wie kiezen voor de tolwegen want als we dan weg moeten dan maar zo snel mogelijk naar de luchthaven en niet wat we aanvankelijk van plan waren via de kust terug naar Miami
We hebben berekend dat we precies uitkomen met de Sunpass dus dat is mooi.
Omdat we voortaan toch bij Alamo gaan huren hebben we voor de volgende keer geen Sunpass meer nodig. We hebben 380 km voor de boeg en doen het rustig aan met hier en daar een stop.
Het is goed geregeld langs de Turnpike met regelmatig een servicearia waar je van alles kan kopen maar natuurlijk ook van de toilet gebruik kan maken.
In het begin ziet het weer er nog goed uit maar nadat we al een aardig eindje hebben gereden zien we zeer donkere wolken verschijnen, dat belooft niet veel goeds. Even later barst er een enorme stortbui los waarbij het zicht erg slecht wordt.
Wat we al eerder gemerkt hebben gebeurd nu ook, de Amerikanen gaan op hun rem staan en gaan stapvoets rijden. Als het zich zo slecht is, is dat wel te begrijpen maar ze doen het ook al als er een matige regenbui valt. Het lijkt er wel op dat ze niet echt goed in de regen durven te rijden.
We hebben geen verkeersborden kunnen ontdekken waarop wordt aangegeven dat bij regen de snelheid drastisch omlaag moet maar misschien staat het wel in de wet.
Onderweg komen we nog het Sun Life Stadium tegen wat er weer groot uit ziet.
Het is een multifunctioneel stadion, toevallig hebben we deze week gezien dar Fc Barcelona er 3 augustus speelt.
Hoe dichter we bij Miami komen, hoe drukker het wordt en hoe meer sportauto's we zien rijden die ook wel anders rijden.
Als we in de buurt van de luchthaven komen zien we gelukkig net op tijd een bord naar links waar onderop rentalcar centre op staat. We wisten natuurlijk dat dit een paar kilometer van de luchthaven af ligt dus kiezen hier voor terwijl de luchthaven recht door staat.
Dit blijkt de goede keuze te zijn. Wij vonden dat het vrij onduidelijk op de borden staat en kunnen ons voorstelen dat mensen hier verkeerd rijden omdat je van rechts op de weg komt en dan 4 banen moet opschuiven om deze afslag te nemen.
We rijden hierna zonder problemen de garage binnen. Ondank dat er best wel aardig wat auto's staan die ook net zijn aankomen rijden gaat het allemaal vrij vlot. Het bonnetje staat op  $0 en dat willen we natuurlijk zien. Dat was nog de vraag want we hebben de tweede dag de auto omgeruild en niet afgetankt terwijl dat wel het verzoek was. Maurice heeft toen natuurlijk wel geklaagd over het feit dat we een auto mee hebben gekregen die niet goed was en daarbij gezegd dat we echt niet gingen betalen voor die benzine dus dat heeft wel geholpen.
We stappen de transferbus in naar het vliegveld, als de chauffeur na de eerste stop wil verder rijden wordt hij tot twee keer toe tegen gehouden. Er blijkt iemand zijn koffers vergeten te zijn uit de bus. Zijn rugzak is hij ook kwijt en die ligt niet in de bus. De chauffeur belt voor hem nog naar het rental car centre, hoe het verder is afgelopen weten we niet.
Inmiddels was het al weer 17:15. We hebben de dag ervoor al online ingecheckt maar konden natuurlijk niet de instapkaarten uitprinten dus daarvoor moesten we toch nog even in de rij. Dat ging allemaal vrij vlot. Nadat we nog iets gegeten hebben zijn we richting de gate gegaan.
Als we zitten te wachten bij de gate zien we de crew pas een half uur voor de vertrektijd aankomen.Het lijkt ons wat laat maar de boardingtime blijf hetzelfde.
Als het boardingtime is wordt het toch uitgesteld. De reden die er gegeven werd weten we niet meer.
Als we later toch gaan boarden en iedereen zit in het vliegtuig verteld de piloot dat de crew zo laat aankwam omdat het busje wat ze heeft opgehaald van het hotel onderweg pech kreeg, zal wel een lekke band geweest zijn:), en ze een half uur op vervangend vervoer hebben moeten wachten. Uiteindelijk heeft ons dit een half uur vertraging opgeleverd. de vlucht was redelijk goed, alleen bij het opstijgen ging het met wat horten en stoten.
Al vrij snel werd de maaltijd geserveerd, de keuze was curykip  of vegetarische lasagne. zelf nam ik de lasagne die best goed smaakte. De mannen namen de kip en hebben er niet veel van gegeten.
Helaas werkte het entertainment systeem niet goed, de piloot heeft een paar keer geprobeerd het systeem opnieuw op te starten wat elke keer een half uur duurde. Het lukte hem niet op het goed op te starten. Wel waren er een paar kanalen  waar wat op te zien was maar het zelf opstarten van een film of serie was niet mogelijk. De desbetreffende film of serie werd gewoon achter elkaar gedraaid. Gelukkig doet de vluchtinfo het wel.
Hierna gingen al snel overal de schermen naar beneden en het licht uit.
We hebben allemaal wel wat geslapen waarvan Glenn bijna de hele vlucht alhoewel hij daar zelf in eerste instantie anders over dacht maar ik denk niet dat hij op dat moment al door had dat we er al bijna waren. Inmiddels is het al donderdag 14 juli.
Ongeveer een uur voor aankomst kregen we nog een ontbijtje wat bestond uit een muffin en een soort rots van noten en krenten. Het had nog het meest weg van een muesli reep.
Helaas moest er nog een rondje gevlogen worden waardoor wij weer tijd verloren waardoor wij ons langzaam wat zorgen gingen maken over de overstap tijd die oorspronkelijk 2 uur was.
Er was nog maar een uur van over. Er werd al gezegd dat voor twee andere vluchten er begeleiding klaar stond om naar de gate te komen. Daar zat onze vlucht niet bij dus dat stelde ons wel wat gerust omdat er dus vanuit gegaan werd dat wij de vlucht nog wel zouden kunnen halen.
We kregen nog een formulier mee wat we kunnen invullen en faxen naar British Airways ivm het entertainment systeem wat niet werkte.
We vertrokken weer vanuit terminal 5 maar die terminals zijn zo groot dat we weer met een shuttle moesten en daarna nog 2 x met een roltrap.  Gelukkig ging het bij de douane allemaal redelijk snel en uiteindelijk blijkt de gate waarvan we zouden vertrekken vooraan te liggen. We hadden nog heel even tijd om iets te drinken voordat het boarden begon.
Dit keer ging het wel allemaal op tijd totdat de piloot weer ging spreken.
Het blijkt in Amsterdam noodweer te zijn waardoor er nog maar 2 landingsbanen open zijn.
De verwachting is dat het een uur en een kwartier gaat duren voordat we de lucht in zouden gaan.
Omdat het vliegverkeer in Londen gewoon door ging moest de piloot het vliegtuig ergens anders parkeren.  We hebben snel Jordy een sms gestuurd om te voorkomen dat hij veel te vroeg op Schiphol zou staan maar hij had het al meegekregen dat er behoorlijke vertragingen waren.
De voorspelling dat het een uur en een kwartier zou gaan duren kwam uit.
Op zich was de vlucht wat hobbeliger dan de eerste vlucht. We merkte weer dat het vliegtuig rondjes vloog voordat we eindelijk gingen landen wat door het weer wat heftiger was.
Aangekomen bij de bagageband was het behoorlijk druk want er kwamen koffers van meerdere vluchten aan op dezelfde band maar dit keer hadden wij geluk en komen onze koffers als 1van de  eerste op de band. Dit komt natuurlijk omdat onze koffer als laatste het vliegtuig zijn ingegaan.
We lopen richting het niets aan te geven poortje waar weer een stuk of 5 douanebeambten staan.
Ik loop er zonder problemen door heen. Melvin loopt iets verder achter mij en aan hem vragen ze dreigend waar kom je vandaan? Ik wil me omdraaien en mij er mee bemoeien maar dat mag niet en er gaat meteen een alarm af. Er wordt gezegd dat ik moet doorlopen. Gelukkig lopen een stukje daarachter Maurice en Glenn nog. Als Maurice vraagt aan Melvin wat er aan de hand is mag hij toch doorlopen.
Wat nou het probleem wat weten we niet maar we hebben het idee dat er even gedacht werd dat Melvin alleen reisde. Jordy zag mij meteen toen ik eigenlijk nog verbouwereerd naar buiten kwam lopen en gelukkig kwam de rest ook snel. Al met al ging het op Schiphol erg snel en stonden we in notime buiten waar het erg koud en nat was. De auto was weer snel gevonden. Helaas kwamen we nog in een file terecht op A4 wat niet zo gek was omdat het inmiddels al rond 17:00 was dus de spits was al begonnen. In combinatie met regen is dat natuurlijk altijd raak op de A4.
Thuis gekomen wild Jordy natuurlijk weten wat wij allemaal voor hem hebben meegenomen. Dat viel goed in de smaak en hij was er blij mee. Zelf gaat hij aanstaande maandag naar Griekenland dus ik heb meteen een was aangezet om zijn kleren te wassen. Hij had het niet aangedurfd om zelf een was te draaien want hij wist niet precies hoe het zit met de kleuren. Zo moeilijk is dat toch niet dus ik moet er maar voor zorgen dat hij het de volgende keer wel weet.
Zelf ben ik  daarna snel onder de douche gesprongen want ik wilde toch echt wel naar het ziekenhuis toe om mijn moeder te bezoeken. Van mijn broer had ik al begrepen dat het maandag en dinsdag weer een stuk minder ging. Het eerste wat ze zei is: zo ben je daar eindelijk?
Dit is vrij bijzonder want zij heeft een herseninfarct gehad de dag voor ons vertrek en het praten gaat moeilijk. Hierbij eindigde onze vakantie die toch wel heel anders was dan wij van te voren gedacht hadden.
Inmiddels zijn we al weer twee dagen verder en gaat het met mijn moeder zeer wisselend, gisteren vond ik haar echt slecht en vandaag was het weer een stuk beter.
Ik schrijf morgen of overmorgen nog iets om het blog af te sluiten.
@ Shamugirl2011: Het weer viel inderdaad tegen :-(
@ Sonja: die truien hadden we zeker nodig terwijl het vrijdag weer lekker weer was.
@ Desiree: het is gelukt, we zijn veilig thuis gekomen.
@ Marja en tony: het is inderdaad om gevlogen.
@ Rick, Sunshine State: Mooi om te horen dat je het blog leuk vond. Bedankt hiervoor.
@ 2theUSA: grappig om te lezen dat wij jullie eerste volgers waren, geen idee meer hoe ik jullie gevonden heb. Mogelijk via een ander blog waarop je gereageerd hebt of omdat jullie je bij ons blog hadden aangemeld? Volgens mij gaan jullie over 8 dagen nu :-)
@ Karen, Andy, Mauro en Milan: jullie nog heel veel plezier.
@ Mirjam: Leuk dat jullie hebben meegelezen, bedankt daarvoor.
@ de brabertjes: Jullie nog heel veel plezier!
@ Jessica, abdelkader, Sophia: Goed om te horen dat jullie het blog leuk vonden, bedankt hiervoor.
@ Alex: Ook leuk om te horen dat je het blog met plezier gevolgd heb, bedankt. Gaan jullie nog?

Dag 14: Hollywood studios

Vandaag beginnen we aan de laatste volle dag hier in Villa Kristal.
Wat de villa betreft, die is prima bevallen. Ik denk dat we het zwembad het meest zullen gaan missen. Natuurlijk ook het lekkere warme weer.
De villa is erg rustig gelegen. In het begin is het even zoeken waar de bekende winkels zitten maar op zich is dat geen probleem.
Een Walmart zat hier niet in de buurt, wel een Publix. Naar onze mening is met name het vlees bij de Publix beter. Ook het cuban bread wat wij elke ochtend aten was lekker.
Vanmorgen hadden we bij het ontbijt natuurlijk weer iets zoets. Dit keer zijn het cinnamon swirls.
Daarbuiten heben we altijd wel pancakes uit de vriezer die je even moet opwarmen in de magnetron.
Vandaag willen we voor de laaste keer naar een Disney park en dat wordt Hollywood studios.
Wij vinden dit toch het leukste park. Toystory willen we nog een keer doen evenals Star Wars en Glenn en Melvin willen nog een keer in Rock 'n Rollercoaster. Voor de rest zen we wel wat we doen.
We rijden om 09:15 de parkeerplaats op en merken al dat we op een andere plaats staan dan vorige week en dat het veel drukker lijkt ondanks dat we op ongeveer hetzelfde tijdstip het park in rijden.
Eenmaal in het park oogt het daar ook druk en we besluiten snel richting Toystory te lopen.
Daar aangekomen staat er al een behoorlijke rij ver buiten de attractie. We lopen langs de rij en zin dat dit de rij voor de fastpassen is.
als we bij de rij voor de attractie zelf staan zien we dat de wachttijd nu al 50 minuten is.
Ongelofelijk wat een verschil. Vorige week was de wachttijd 5 minuten.
Het valt ons wel op dat er vandaag echt heel veel groepen Brazilianen zijn.
Die hebben we vorige week ook wel gezien maar niet in zulke grote getalen zoals nu.
De volgende attractie wordt Rock 'n Rollercoaster. Daar valt de wachttijd weer mee tegenover vorige week namelijk 30 minuten. We spreken met Glenn en Melvin af dat we ze bij de uitgang zien.
Wij zoeken een lekker plekje in de schaduw op en vermaken ons met het kijken naar mensen.
Binnen 15 minuten zijn ze er weer. Ze hebben de single ride lane genomen en dat scheelt dus de helft.
Ze vinden deze attractie de leukste van allemaal.
Nu op naar Startours. Hier staat de wachttijd op 45 minuten. Uiteindelijk zitten we binnen 25 minuten in de attractie. We hebben geluk want we hebben een andere tour dan vorige week.
Persoonlijk vond ik de tour van vorige week leuker waarbij je ook een stuk in het water terecht kwam.
Hierna gaan we nog naar Indiana Jones Epic Stunt spectacular. Zoals de titel het al zegt gaat het om een stunt show die 30 minuten duurt. Er worden mensen uit het publiek gehaald die een klein rolletje hebben. De show laat zien hoe een film wordt opgenomen.
We hebben het hierna wel gezien en besluiten terug naar de Villa te gaan om weer lekker te gaan zwemmen.
Vanvond besluiten we weer uit eten te gaan en het wordt de Outback. We hebben dara al veel positieve verhalen over gehoord.
Glenn en Melvin kiezen voor de babyback ribs, Maurice en ik voor de Outback special,  en dan de steak van 12 oz. Zelf neem ik er nog een topping van lobster & mushrooms bij. De sides die we kiezen zijn de Verggies en voor Maurice de Aussie fries en voor mij de mashed potatoes.


Het smaak allemaal erg goed, het is dus zeker voor herhaling vatbaar en we hebben spijt dat we dit niet eerder hebben gedaan deze vakantie zodat we nog eenkeer terug konden.



Toen wij richting de Outback reden zag de lucht er al behoorlijk donker uit. Ala wij lekker zitten te eten barst er een behoorlijk onweersbui los. Als we naar huis rijden regent het nog behoorlijk maar bij de villa is het al weer droog. Er is nog wel een mooi regenboog te zien.
In de villa checken we alvast in bij British Airways want morgen gaan we alweer terug richting Nederland. We rijden ongeveer om 13:00 weg bij de villa richting Miami en stappen om 20:40 het vlietuig in dus we hebben ruim de tijd om op het vliegveld te komen.
Het volgende verslag zal dus van de terug reis zijn die ik pas weer in Nederland ga schrijven.
Misschien laat dit verslag even op zich wachten maar het komt er zeker evenals een soort afsluiting.
Tot in Nederland.

@ dukloinallestaten: hé, een naamsverandering. Jullie ook een goede reis en heel veel plezier maar dat gaat vast lukken.
@ Rick Subshine State: Firehouse subs zijn echt het proberen waard. Vooral de bruine sub is erg lekker.
@ 2theUSA: Het is inderdaad om gevlogen maar dat was wel te verwachten, je kijkt er maanden naar uit en het is zo voorbij.
@ Desiree: We wilden aan de ene kant nog wel blijven maar thuis is er natuurlijk nog het een en ander aan de hand dus het is ook wel tijd om te gaan.
@ de brabertjes: de tijd vliegt inderdaad om. Jullie moeten nog even genieten hoor.
@ Anita: Dank je wel.

Dag 13: Relaxen, alweer shoppen en Celebration

Vanmorgen slapen we voor het eerst een keer echt uit, tenminste voor ons doen.

Glenn en Melvin slapen nog een uurtje langer. We doen het vanmorgen rustig aan en ontbijten weer in de villa met oa apple fritters, glazed/cinnamon van de Publix. De appel proef ik er niet echt in terug maar ze smaken weer prima.



Bij het weg brengen van wat afval zie ik een kleine salamander weg schieten, hij loopt zo tegen de muur op en blijft daar stokstijf staan. Dat geeft mij de gelegenheid om een foto te maken. Melvin heeft nog honkbal schoenen nodig want hij is pitcher en heeft vorig seizoen elke wedstrijd gegooid waardoor 1 schoen behoorlijk versleten was aan de punt. Dit jaar gooit hij niet elke wedstrijd dus dat scheelt. Het is wel de manier van gooien want ik zie het niet bij elke pitcher dat 1 schoen kapot is. We hebben al eerder schoenen gezien bij een Nike Factory store dus we rijden naar de Lake Buena Vista mall. Daar zit ook een Rawlings outletstore dus mocht het niet bij Nike lukken dan kunnen we altijd daar nog naar binnen lopen. Dat is niet nodig want we slagen bij Nike voor een paar mooie schoenen.


We blijven ons verbazen over het verschil in prijs want deze schoenen kosten in Nederland rond de € 60,00 a € 70,00  en we betalen er hier $37,00 voor wat neer komt op ongeveer €26,00.



Voor de lunch rijden we door naar The Mall at Millenia. Vorig jaar hebben we daar een keer erg lekkere subs gegeten bij Firehouse Subs en dit willen we weer doen. Firehouse subs is opgericht door twee broers die oud brandweermannen waren.


Nadat het weer goed heeft gesmaakt gaan we richting de uitgang en lopen weer langs de Apple store.
Hier is het weer zoals altijd lekker druk. In het begin van de vakantie zijn we hier ook al eens geweest.
We waren voor mijn broer op zoek naar een iPad 2 voor zijn verjaardag.
We hebben het in eerste instantie  geprobeerd in de Florida mall. Een verkoper vertelde dat ze het op 1 na drukste filiaal zijn en de iPads bij hen steeds vrij snel weg zijn.
Hij raadde ons aan naar The Mall at Millenia te gaan en daar hadden ze nog wel een iPad2 dus dat kon al vrij snel van het wensen lijstje af.
We wilden ook nog graag eens in Celebrations gaan kijken en besloten om daar nu naar toe te gaan.



Dit is een dorpje wat ontworpen is door The Walt Disney Company.Er staan erg mooie huizen. Wel valt het op dat er best wel een aantal huizen leeg staan. Als we het dorpje hebben bekeken besluiten we terug te gaan naar de villa en kan het relaxen van deze dag weer beginnen.

Morgen willen we nog een keer naar Hollywood Studios. Het is dan al onze laatste hele dag want woensdagavond stappen we op het vliegtuig naar huis.

@ 2theUSA: De pizza smaakte ook erg lekker, is zeker een aanrader.
@ Rick Sunshine State: de dag van gisteren op het blog zag er inderdaad netjes uit maar ik vind de verspringende foto's ook altijd wel leuk staan.
@ Donald Duck: ik kan me voorstellen dat je er honger van krijgt.

@ Desiree: De pizza's leken een beetje op de Dominos pizza van de oranjelaan. Deze waren net nog iets lekkerder en minder vet. Hoe is het in sweet lake city?

Dag 12: The Mall at Millenia & World Showcase

De dag begint weer met een ontbijt  in de villa met vers brood en donuts van Dunkin' Donuts.
Na een lekkere rustige dag zonder parken wilden we vandaag terug naar EPCOT omdat we World Showcase nog gedaan hadden. EPCOT staat overigens voor Experimental Prototype Community of Tomorrow.

Toiletruimte the Mall at Millenia

Glenn en Melvin wilde liever bij de villa blijven, ook het voorstel dat zij Future World nog een keer zouden doen wilde ze niet. Ze zagen dus nog wel een dagje relaxen zitten.  Omdat Jordy nog wel een paar Vans wilde hebben zijn we eerst nog naar The Mall at Millenia gereden omdat daar een Vans store zit.

Vorig jaar hadden ze daar echt leuke kleuren en modellen staan maar dit keer valt het een beetje tegen.
Eigenlijk is het niets bijzonders dus we laten het gaan, hij krijgt tenslotte al een paar.
The Mall at Millenia is overigens een vrij luxe winkencentrum waar je indien gewenst je auto voor $5,00 kan laten parkeren. Zelfs de toiletten zijn erg luxe.
We lopen nog Hollister binnen en kopen voor alle drie een t-shirt voor $11,00 per stuk.

Mexico

Norway

Voordat we naar EPCOT rijden eten we nog een burger bij Wendy's want het is inmiddels al weer 12:30.
We lopen rechtstreeks naar World Showcase en  besluiten om met de klok mee te lopen.
We beginnen bij Mexico, komen daarna langs Norway, China, Germany, Italy, The American Adventure, Japan, Morocco, France, United Kingdom en Canada.
Van elke land zijn er kenmerken van het bewuste land nagebouwd.

China

Germany

Het is er leuk om te zien en er wordt hier en daar ook iets opgevoerd zoals in Italy, hier wordt een soort dans act opgevoerd waarbij het publiek mee kan doen.
In France wordt een acrobatiek act opgevoerd.
Bij sommige landen is er ook een klein museum ingericht.
Er zijn ook weer voldoende Characters waar je eventueel mee op de foto kan.
In  elke land zijn er natuurlijk ook restarantjes aanwezig met de plaatselijke specialiteiten.

Italy

America

Verder is er bijna overal ook wel wat te vinden wat betreft handgemaakte souvenirs zoals in Italy de Venetiaanse maskers.
Ik moet zeggen dat ik de Venitiaanse maskers van Ryta die te vinden zijn bij
Hobby Ateliet Yu Lan veel mooier vind. Erg leuk als muur decoratie.
Verder zijn er in de winkeltjes dingen te koop die specifiek voor dat land zijn of zoals in Japan artikelen van de stripfiguren uit dat land zoals Pokémon en Hello Kitty.
Nadat we het hele rondje hebben gemaakt lopen we nog naar Universe of Energy.
Hierin is Ellen's Energy Adventure te vinden.

Japan

Morocco

Deze attractie hebben we nog niet gedaan en duurt ongeveer 45 minuten. Zoals we van Disney gewend zijn is dit ook weer erg leuk gedaan en leerzaam.
Ellen DeGeneres speelt er een hoofdrol in met een bijrol voor Jamie Lee Curtis
Hierna besluiten we het park te verlaten en gaan naar de villa m een duik in het zwembad te nemen.
We wilde vanavond wel weer pizza eten en hebben goede verhalen gelezen van Pizza Pappa John's

France

United Kingdom

Vlak in de buurt zit ook de Pizzahut maar die hebben we in Nederland ook dus we kiezen voor Pappa John's . Het enige nadeel is dat ze hier alleen afhaal pizza 's hebben maar dat is geen probleem want we kunnen het net zo goed opeten in de villa. Je kan kiezen tussen verschillende maten namelijk 12, 14 of 16 inch. We kiezen voor een 14 en 16 inch pizza. Later zal blijken dat dit te veel is want er blijven een behoorlijk aantal stukken over.

Canada

We vinden de pizza erg lekker en is zeker iets om nog een een keer te doen de volgende vakantie.
Morgen gaan we in ieder geval naar celebrations en voor de rest zien we het wel.

@ Tinnetam: Dat lekkers komt van de Publix, het is wel lekker zoet hoor. Het gaat voor jullie lekker opschieten :-)
@ Sonja: Straks hebben we de kruiden, we moeten nog even kijken welke de lekkerste zijn, een gas BBQ moeten we nog kopen.
@ Rick Sunshine State: het is volop genieten in jullie villa.
@ Anoniem: Hopelijk is het voor jullie ook bijna zo ver.
@ 2theUSA: Voor jullie gaat het ook opschieten zie ik, nog krap twee weekjes, die zijn zo voorbij.

Dag 11: Relaxen.

De dag begint weer met een lekker ontbijt thuis.
Elke dag nemen we wel wat zoets bij het ontbijt, met name voor Glenn. Vandaag zijn dat een soort donuts die net even anders zijn. Vandaag hebben we besloten om even helemaal niets te doen en lekker bij de villa te blijven.
Alhoewel... wat Glenn en Melvin betreft dan.

Wij wilden toch nog even een aantal dingen gaan doen. Allereerst zijn we op weg gegaan naar Downtown Disney. Ik ben nog steeds op zoek naar een rugtas maar ook in Downtown Disney lukt het niet.Wel lopen we er gezellig rond en bekijken alle winkeltjes. Wat we wel vinden is het Yoda t-shirt waarover ik gisteren schreef. Wat blijkt, de voorkant is eigenlijk vrij saai. Mogelijk was het t-shirt dus wel gewoon in Hollywood Studios te koop maar hebben we er gewoon overheen gekeken.
We besluiten om het toch niet te kopen.
Hierna besluiten we om nog een keer naar de Premium Outlets aan de Vineland Avenue te rijden.
Eerst nemen we een bakkie bij de Starbucks. Zelf neem ik een Frappuccino mokka/cocos
We scoren toch nog wel een paar dingetjes voor een leuke prijs en uiteindelijk vind ik een rugtas bij Coach. Ook deze rugtas is behoorlijk afgeprijsd waardoor het een leuk prijsje wordt.
Hierna hebben we het voor vandaag wel weer gehad met het shoppen en gaan we naar de Wallmart om nog wat bootschappen te halen oa voor de BBQ van vanavond wat weer lekker smaakt.
We hebben inmiddels al twee flessen BBQ saus gekocht om mee naar huis te nemen.
We gaan nog op zoek naar kruiden.
Inmiddels is het al weer in de middag en gaan we nu echt relaxen.
Ik neem de kans waar en lees eindelijk alle andere blog bij. Aan de forums kom ik echt niet toe.
Dit heeft wel tot gevolg dag het verslag van deze dag wat later komt maar vandaag is er ook niet zo heel veel te vertellen.

Het weer was overigens goed, we hebben geen regen gezien en er was een mooie zonsondergang te zien.

                                                  






@ Hilde en co: Hier is het weer de laatste twee dagen ook goed, geen of weinig regen gezien (10 juli)
@ Calypso: Bedankt.
@ Marja en Tony: Wij betalen ook nooit meer een heel bedrag vooraf.
@ Alex: zo pakken wij het inderdaad aan, zo veel mogelijk attracties voordat het echt druk wordt.
@ Alfons, Mirijam en Manon: Build-a-Bear zag er inderdaad erg leuk uit, het is dat we geen kleine kinderen meer hebben want anders...
@ Rick Shunshine State: Jullie weten hoe lekker het relaxen aan de rand van het zwembad hier is.
@ Martin, Richard en Linda: Wij hadden ook nooit gedacht dat ze zo moeilijk zouden doen met je geld terug geven. Volgens mij zou ook geen enkele Amerikaan dit pikken.
@ De Hoekjes: Zou best kunnen dat we dicht bij elkaar zitten maar er staan overal zo veel villa dat het ook best aan de andere kantvan Disney kan zijn.
@ Jacqueline en Walter: Het weer is da laatste twee dagen weer goed, over het algemeen mogen we in ieder geval niet klagen. De temperatuur is altijd goed.

Dag 10: Hollywood Studios

Vandaag al weer dag 10,  8 juli dus vandaag is mijn broer jarig. Gefeliciteerd Bert!
Het is ook de dag dat de Space Shuttle voor het laatst de lucht in gaat.
We hebben wel overwogen om daar naar toe te gaan maar hebben eigelijk geen zin in de drukte die je dan ongetwijfeld tegemoet gaat. Wij zien het meer als voordeel want dan is het mogelijk in de parken iets minder druk. Na weer op tijd een ontbijtje gegeten te hebben gaan we richting Hollywood Studios.
De villa ligt op ongeveer 15 minuten rijden van de parken dus dat is lekker.
We lopen 09:15 het park binnen.
Onze tactiek van eerst naar de Fastpass attracties te lopen en dan de gewone wachtrij te nemen heeft de afgelopen dagen goed gewerkt dus dat doen we weer. Via een app op de iPhone hebben we gisteren bekeken waar de langste wachtrij stond. Dit was bij Toy Story en bij Rock 'n Roller Coaster.

Marleen player 1, Melvin player 2

We lopen als eerste naar Toy Story Mania. Als we daar aan komen staat er een wachttijd van 5 minuten. Dat is natuurlijk niet gek dus we lopen er meteen in. We zitten binnen de kortste keren in de karretjes.
Ik zit weer naast Melvin. Even denk ik een kans te maken want ik sta na 2 schermen voor. Helaas hou ik dat niet vol. Hij haalt overigens geen maximale score maar dat is denk ik dit keer ook heel moeilijk.
Hierna gaan we op weg naar Star Tours. De attractie is gebaseerd op de Star Wars films.
De wachttijd die hier staat is 5 minuten.

Jedi training

Het is ongelofelijk maar hier lopen we zo door. In Parijs zij we ook al diversen keren in Star Tours geweest maar kort geleden is deze vernieuwd. Het is weer een geweldige vlucht.
Voor de ingang is een Jedi training bezig waarbij kinderen op een podium kunnen proberen om
Darth Vader te verslaan. Luke Skywalker gaf de training.
Afgelopen week hebben we een iemand zien lopen met een heel leuk t-shirt van Yoda.
Op de achterkant had Yoda het bekende Mickey hoedje met zijn naam erop geborduurd op.
Helaas hebben we dit t-shirt niet kunnen vinden, mogelijk is het verkocht tijdens de star wars weekenden de een paar weken geleden plaats vonden.
Onze volgende stop wordt Muppet*Vision 3D. Als we daar binnen stappen is de voorstelling net begonnen dus we moeten hier eigenlijk nog het langst wachten tot nu toe. Zodra je in de volgende ruimte komt wordt er een soort voorprogramma gedraaid wat op zich best grappig was.


De voorstelling op zich was ook leuk, waarschijnlijk ook omdat wij opgegroeid zijn met de Muppets en elke figuur herkennen. Geen idee hoe dat met de kleinere kinderen is.
Ons zeggen de laatste nieuwe stripfiguren natuurlijk een stuk minder want als je kinderen groter worden raak je daar een beetje uit. We gaan nu op weg naar Rock 'n Roller Coaster Starring Aerosmith.
We lopen via Streets of Amerika wat een goede weergaven is hoe bepaalde straten er uit zien.
Eenmaal aangekomen bij de roller coaster blijkt de wachttijd daar al behoorlijk opgelopen.
Er staat 90 minuten. Glenn en Melvin willen graag hier in, zowel Maurice als ik zitten hier eigenlijk niet op te wachten. We spreken af dat we elkaar weer bij de uitgang zien.
Op een gegeven moment zien we een behoorlijke groep Amerikanen naar de lucht staren. In eerste instantie denken we nog dat zij naar het weer kijken wat er wat dreigend uitzag maar als er ook iemand met een kompas staat en zegt dat het de goede richting is. weten we al waar het om draait. Het is een paar minuten voor 11:30.
Ze verwachten toch nog iets van de Space Shuttle te zien en wij besluiten ook  te kijken. Helaas zien we helemaal niets, mogelijk door de bewolking want die is vrij dicht.
We besluiten om maar eens verder op zoek te gaan naar een rugtas voor mij. We lopen de meeste winkeltje in en weer uit. Helaas zijn er momenteel niet zo heel veel rugtassen te vinden, ik schat een stuk of 5 totaal en er zit dan ook niet bij wat ik zoek.
We gaan weer terug richting de roller coaster en gaan daar lekker in de schaduw zitten.










We zien buiten de Brazilianen nu ook een andere groep met dezelfde t-shirts lopen.
Het gaat om een internationale conferentie over kinderen met diabetes die in Orlando plaats vindt. De kinderen zijn dus nu in Hollywood studios. Dat is nog eens wat anders dan een DVN zomerkamp. Even later zien we Glenn en Melvin aan komen lopen en dit betekend dat ze uiteindelijk 60 minuten hebben moeten wachten inclusief de roller coaster zelf. Ze vonden het wel het wachten waard want hij was "vet". We krijgen ze zo ver om eindelijk eens bij een show binnen te stappen en dat is Belle en het Beest.










Eigenlijk hebben wij deze ook al jaren geleden gezien in (toen nog) EuroDisney. Op zich wel weer leuk om te zien.
Na het plattegrond nog eens bestudeerd te hebben pikken we er nu The Magic of Disney Animation uit.
Dit blijkt een goede keuze te zijn en is een leuke voorstelling.
We zien zelfs nog een paar fragmenten uit de nieuwste Disney film Cars 2
als de voorstelling afgelopen is dan kom je in een ruimte waar van alles is te doen en te zien op het gebied van Animatie. Er staan een behoorlijk hoeveelheid gewonnen Oscars.
Verder is er volop kans om met een character op de foto te gaan.
Als we hier uitgekeken zijn willen we verder gaan maar het inmiddels enorm hard gaan regenen.
Na een tijd gewacht te hebben besluiten we naar de uitgang te gaan als het even iets minder hard regent.
We komen redelijk droog bij de treintjes die de mensen terug naar de auto's brengt.
Als we echter moeten uitstappen om naar de auto toe te lopen regent het weer hard en zijn we uiteindelijk toch nog helemaal doorweekt.
In tegenstelling tot gisteren blijft het niet de hele rest van de dag regenen.
Aan het begin van de week hadden wij nog een paar Uggs besteld en die zouden wij  vandaag kunnen ophalen. We besluiten toch maar eerst te bellen. We horen op dat moment ook dat de Uggs niet meer te leveren zijn terwijl ze ons hebben gegarandeerd dat het geen probleem zou zijn.  Verder werd er gezegd dat we het geld wat we vooraf hebben betaald ook nog niet terug krijgen.
Ze willen eerst zelf het geld terug hebben van de leverancier. Hier gaan we uiteraard niet mee akkoord en we besluiten toch naar de winkel te rijden. Bij aankomst krijgen we hetzelfde verhaal. Maurice maakt duidelijk dat we de winkel niet verlaten voordat we het geld terug hebben.

Foodcourt Florida Mall

De winkelbediende gaat met haar manager overleggen en blijft bij het verhaal. Als Maurice vraagt  om de manager te spreken krijgt hij hem aan de telefoon en het lijkt erop dat ze nog steeds niet nu willen terug betalen. Uiteindelijk moet de aankoopbon gemaild worden naar de manager en horen we later meer. We besluiten om te gaan eten in de foodcourt. Inmiddels ben ik wel op zoek gegaan in de Florida Mall waar ze dan wel de juiste maat Uggs verkopen afgelopen maandag was het nergens anders gelukt en wij zagen het al gebeuren dat we voor 1 nichtje wel en voor het andere nichtje geen Uggs zouden hebben, dat was eigenlijk geen optie.
Gelukkig bleken ze bij de kinderafdeling van Nordstrom wel de juiste maat en kleur te hebben dus deze heb ik alvast gekocht. Ze waren zelfs nog $10,00 goedkoper. Er zit in de Uggs zelf geen enkel verschil uiteraard maar wel de verpakking doet wat minder luxe aan want deze Uggs zitten bv. niet verpakt in een plastic zak. Uiteindelijk gaat het om de Uggs en niet om de verpakking.

Built-A-Bear Workshop

Er zit ook nog een heel leuk beren winkeltje in de Florida Mall waar je je eigen beer kan uitkiezen en laten vullen. Erg leuk om te zien.
Eenmaal weer terug bij Journeys Kidz heeft het nog zeker een kwartier geduurd voordat we uiteindelijk het geld terug hebben gekregen. Op het moment dat Maurice ging dreigen dat hij elke klant zou aanspreken en zijn verhaal zou doen was het ineens wel mogelijk om het terug te geven.
Totaal zijn we met dit geintje toch totaal bijna twee uur bezig geweest.
Morgen wordt het een park loze dag, na 4 dagen achter elkaar vinden we het wel lekker om even helemaal niets te gaan doen.

@ Marja en Tony: Het blijft inderdaad spoken. We proberen zo veel mogelijk te genieten.
@ de brabertjes: Eindelijk net jullie blog bij gelezen, erg leuk!
@ Alex: Wat is dat toch met kinderen en fastfood...